پیگمنت های سفید

این مواد معدنی فلزات سرب موجود در تیتانیوم هستند. و هنگامی که کاملاً سفید به نظر می رسند ، تمام طول موج قابل مشاهده تابش را منعکس می کنند. از بین پیگمنت های سفید ، فقط کربنات سرب و اکسید روی حاوی خاصیت واکنش پذیری با اسیدهای موجود در برخی از رزین ها و بقیه رنگدانه های سفید بی اثر هستند.

فیلم های رنگی سفید ، به جز اکسید روی ، دارای زردی طولانی مدت یا زرد شدن آن روی سطوح بیرونی هستند. بنابراین ، استفاده از حدود 10٪ اکسید روی به همراه سایر رنگدانه های سفید به دلیل جذب نور خورشید نه تنها منجر به زردی فیلم می شود. این کار باعث از بین رفتن بسیاری می شود بلکه از خراب شدن فیلم جلوگیری می کند. کربنات سرب به عنوان تثبیت کننده استفاده می شود.

 

اکسید روی:

اکسید روی برای کنترل قالب و قالب فیلم استفاده می شود. نقطه ضعف این است که استفاده بیش از حد آن در ساخت یک رنگ ، مقاومت فیلم حاصل از آن را در برابر آب کاهش می دهد و ثانیاً آن را به SO2 در هوای مرطوب در هوا و آغشته به SO2 تبدیل می کند ، که نه تنها فیلم را جوش می دهد بلکه سطح را نقاشی می کند. پس از آن اکسید روی به دلیل گرما زرد می شود و سرد می شود.

لیتوپن:

لیتوپنم مخلوط 29٪ سولفید روی و 71٪ سولفات باریم است. به نور خورشید حساس است و به رنگ سیاه می رود. با افزایش حدود 15٪ نمک کبالت این مشکل قابل حل است. لیتوپن به همراه TiO2 علاوه بر ارزان بودن ، عوارض جانبی دیگری نیز دارد مانند مسواک زدن بهتر ، یکنواختی بهتر و براقیت عالی.

 

آنتیموان اکسید:

اکسید آنتیموان امروزه در ساخت رنگهای نسوز یا مقاوم در برابر حرارت استفاده می شود.

 

 

دی اکسید تیتانیوم:

دی اکسید تیتانیوم در دو نوع روتیل و آناتاز موجود است. نوع روتیل 20 تا 30 درصد قدرت پوشش بیشتری نسبت به آناتاز دارد. آناتاز سفید است ، اما به دلیل تمایل به گچ ، برای استفاده خارجی توصیه نمی شود. برای شناسایی برخی ، آن را با اسید سولفوریک مرطوب کرده و سپس چند قطره پراکسید هیدروژن اضافه کنید. رنگ نارنجی یا زرد مایل به نارنجی ایجاد می کند.

 

گسترش دهنده ها:

پرکننده ها ، هیپیگمان های سفید معدنی هستند که به دلیل ضریب شکست بسیار پایین ، فاقد هرگونه پوشش هستند و برای کاهش هزینه های حفظ مات و جلوگیری از تنظیم و تنظیم ویسکوزیته مورد استفاده قرار می گیرند. اکسترودرهایی که پتانسیل جذب روغن بیشتری دارند ممکن است استفاده شوند. ویسکوزیته در رنگهایی مانند کربناتها ، سیلیکاتها و سولفاتها استفاده می شود.

 

کربنات کلسیم (گچ سفید):

پرکننده کربنات کلسیم از آنجا که کمی اساسی است ، بنابراین نباید از رزین های اسیدی و رنگدانه های رنگی مانند کرم سبز و مولیبدات های نارنجی که به پایه ها حساسیت دارند استفاده شود.

 

سولفات باریم (باریت) :

باریتوزان از نظر ظاهری بسیار خوب و از جذب روغن کم است ، بنابراین باید از آن در رنگهای سریع استفاده شده و از پالایش آن جلوگیری کرد. از مواد ضد رسوب مانند استئاتور آلومینیوم باید استفاده شود. این صحافی در رنگهای مات و نیمه مات و بدون افزایش ویسکوزیته استفاده می شود. حفظ براقیت ساینده و استفاده در رنگهای مقاوم در برابر مواد شیمیایی بسیار مهم است. نوع مصنوعی یا رسوبی آن با عنوان Blank Fix شناخته می شود. رزین های وینیل نقش تثبیت کننده کند را دارند.